Over Monique
Telkens als er aan mij als vierjarig meisje werd gevraagd wat ik later wilde worden was mijn antwoord steevast ‘kunstenares’. Het was daarom ook niet zo verwonderlijk dat ik na de middelbare school koos voor een opleiding aan de kunstacademie. Daar werd mijn hart gestolen door de fotografie.
Fotografie maakte deel uit van mijn opleiding tot illustrator. Talloze uren was ik aan het werk in de donkere kamer, diep in de kelders van het academiegebouw. Ik vond het prachtig om zwart-wit fotorolletjes te ontwikkelen en af te drukken. Het was magisch om de foto’s tijdens het afdrukproces te zien verschijnen op het witte papier. Ik voelde me thuis in de fotostudio’s, waar ik allerlei soorten licht en achtergronden ter beschikking had. Ik oefende veel met het maken van portretten.
Toch hield ik deze passie lange tijd voor mezelf. Ik koesterde het om het plezier en de onbevangenheid niet te verliezen en daarmee de creatieve speelruimte die ik tot mijn beschikking had. Hierdoor kon ik verder groeien in mijn manier van fotograferen. Na mijn opleiding ging ik aan het werk als illustrator, vormgever en webredacteur. Mijn vrije uren besteedde ik met fotograferen.
Dit heb ik een tijd volgehouden, maar langzaam werd er in mijn verschillende functies steeds vaker een beroep op mij gedaan als fotograaf. Het bloed stroomt toch waar het niet gaan kan. Uiteindelijk besloot ik om er toch mijn werk van te maken, want eigenlijk doe ik niets liever dan fotograferen.
Wat ik het allerliefste doe? Mensen fotograferen, in al hun eigen- en eigenzinnigheid. Ik heb al ontzettend veel mensen blij mogen maken met mooie portretfoto’s. Ik houd van de interactie en neem dan ook graag de tijd om mensen op hun gemak te stellen. Het kan best confronterend zijn om in het zwarte gat van een cameralens te kijken, maar als je je ontspant, krijg je de mooiste foto’s. Ik vind het prachtig om daar naartoe te werken en samen tot een mooi resultaat te komen.
Foto’s hebben daarnaast een grote emotionele waarde. Ze vertellen een verhaal en zijn een herinnering aan een moment. Met het verstrijken van de tijd wordt die waarde nog veel groter. Kinderen groeien op, en o, wat gaat dat snel. Hoewel alles verandert blijven foto’s bestaan.
Ik fotografeer deze momenten graag. Of het nou gaat om een bruiloft, zwangerschap of om gewoonweg de unieke liefde tussen mensen te laten zien. Ik voel me bevoorrecht om deze momenten voort te laten leven in foto’s waar ze optimaal tot hun recht komen.
