Een fotograaf kan niet toveren. Echt niet.

Ik moet het toegeven: mijn paranormale gave is ronduit belabberd. Het is me tot op heden nog niet gelukt om een normale conversatie te voeren met mijn wijlen opa en die vage voorgevoelens leiden meestal nergens toe.

Ik tast in het duister, zoals de meesten van ons. Zelfs de paranormalen onder ons hebben waarschijnlijk geen idee waar ze mee bezig zijn, al zullen ze dat vast niet snel toegeven.

Toch lijken veel mensen in de veronderstelling dat fotografen kunnen toveren. Ok, ik ben goed met licht, ik ken mijn camera en ik ben handig met photoshop, maar daar is echt alles mee gezegd. Ik wil niemand teleurstellen, maar ik moet echt eerlijk zijn. Ik kan niet toveren.

Ik kan mijn licht goed neerzetten, mijn camera instellen en jou helpen om een goede pose te vinden. Ik ben lief voor je en vertel je wat ik zie.

Ik kan er niet voor zorgen dat jij blij bent met de persoon op de foto. Ik ben ook niet je koffie na een nacht doorhalen. Ik heb geen controle over de blik in je ogen. Ik kan je op je gemak stellen en je laten lachen, maar wat van binnen zit kan alleen jij beïnvloeden. En dat is wat je ziet op de foto.

Ik ben slechts je spiegel en dat is soms confronterend. Wees alert. Merk je het? Dan weet je dat je wat moet doen. Zorg dat je comfortabel bent met jezelf, want dan krijg je de mooiste foto’s. En dat kan niemand anders voor je doen dan jij alleen! Ik hoop dat jij jezelf  dan ziet zoals ik je zie: als een prachtig mens.